Laurowiśnia to wyjątkowa roślina ozdobna, która cieszy się dużą popularnością w polskich ogrodach, zwłaszcza jako żywopłot. Jej szybki wzrost, gęste ulistnienie i zimozielony charakter sprawiają, że doskonale nadaje się do tworzenia zielonych ścian chroniących prywatność. Aby jednak cieszyć się piękną i zdrową laurowiśnią, niezbędne jest zapewnienie jej odpowiednich warunków uprawy oraz regularna pielęgnacja.
Spis treści: |
Laurowiśnia - sadzonki i ich rozmnażanie
Rozmnażanie laurowiśni odbywa się najczęściej za pomocą sadzonek. Sadzonki laurowiśni można przygotować wiosną lub latem, wybierając zdrowe pędy z rośliny matecznej. Powinny mieć trzy „oczka”, około 10-12 cm i pochodzić z jednorocznych przyrostów, które są jeszcze zielone. Po pobraniu sadzonki należy usunąć dolne liście i zanurzyć jej końcówkę w ukorzeniaczu, co przyspieszy rozwój korzeni. Kolejnym krokiem jest umieszczenie sadzonki w doniczce na głębokości 2-3 cm w przepuszczalnym podłożu. U laurowiśni najlepiej sprawdzi się mieszanka torfu i piasku. Wilgotność podłoża powinna być regularnie kontrolowana, aby nie dopuścić do jego przesuszenia.
Można również spróbować rozmnażania przez odkłady. W tym przypadku pęd jest częściowo zakopany w glebie, co pozwala mu na ukorzenienie się. Po kilku miesiącach można go oddzielić od rośliny macierzystej i przesadzić w nowe miejsce.
Jak szybko rośnie laurowiśnia?
Szybkość wzrostu laurowiśni jest jednym z jej największych atutów, szczególnie gdy jest używana do tworzenia żywopłotów. W zależności od odmiany, roślina może przyrastać nawet o 30-50 cm rocznie. Najszybciej rosnące odmiany, takie jak laurowiśnia Novita, są szczególnie polecane do zakładania żywopłotów, ponieważ szybko tworzą zwartą i gęstą ścianę zieleni. Warto jednak pamiętać, że aby uzyskać optymalne przyrosty, należy zapewnić roślinie odpowiednie warunki, takie jak dobrze przepuszczalna gleba oraz regularne nawadnianie. Istotnym elementem w uprawie laurowiśni na żywopłot jest także jej przycinanie, co pozwala uniknąć wyrastania pojedynczych, wysokich pędów, sprzyjając jednocześnie rozwojowi gęstych odrostów od dolnej części.
Pielęgnacja laurowiśni
Laurowiśnia zimą wymaga szczególnej troski, zwłaszcza jeśli jest uprawiana w donicach. Młode rośliny, które nie są jeszcze w pełni ukorzenione, mogą być narażone na przemarznięcie, dlatego zaleca się ich okrywanie agrowłókniną. Warto również zastosować nawóz jesienny bogaty w potas, który wzmocni roślinę i przygotuje ją na niższe temperatury. W przypadku dużych mrozów zaleca się także zabezpieczenie rośliny u nasady, na przykład warstwą ściółki.
W okresie wiosennym laurowiśnia wymaga regularnego cięcia, aby utrzymać zwartą i estetyczną formę. Przycinanie pędów sprzyja zagęszczaniu rośliny, co jest szczególnie istotne w przypadku laurowiśni na żywopłot. Ponadto, rośliny te potrzebują umiarkowanego nawożenia, zwłaszcza w okresie wegetacji, aby zapewnić im zdrowy wzrost i piękny wygląd.
Jak dbać o laurowiśnię? Praktyczne porady
Aby laurowiśnia prawidłowo rosła i rozwijała się, warto przestrzegać kilku zasad dotyczących pielęgnacji. Przedstawiamy je w tabeli.
Opis pielęgnacji |
|
Stanowisko |
Laurowiśnia najlepiej rośnie w miejscach słonecznych lub półcienistych, gdzie nie jest narażona na silne wiatry. Gleba powinna być dobrze przepuszczalna, lekko kwaśna do obojętnej, bogata w składniki odżywcze. |
Podlewanie |
Laurowiśnia wymaga systematycznego nawadniania, należy jednak unikać przelania, które może prowadzić do gnicia korzeni. |
Nawożenie |
Zarówno wiosną, jak i jesienią należy stosować nawozy do roślin zimozielonych. Wiosną, aby wspomóc intensywny wzrost oraz utrzymanie zdrowych liści, a jesienią w celu przygotowania rośliny na niesprzyjające warunki zimą. Wiosną warto postawić na nawozy zawierające azot, fosfor, wapń oraz magnez - na przykład Nawóz do żywopłotów Bopon. Jesienią zaś lepiej wybrać nawóz z potasem - na przykład Florovit nawóz jesienny do roślin zimozielonych Inco. Można też wybrać dedykowany nawóz do laurowiśni Bopon. |
Przycinanie |
Optymalnym czasem na przycinanie laurowiśni jest wczesna wiosna (marzec/kwiecień) lub późna jesień. W pierwszym roku po posadzeniu zaleca się skrócenie wszystkich pędów o jedną trzecią. W drugim roku, najlepiej w marcu, należy krótko przyciąć wyrastające pędy u podstawy, z wyjątkiem tych, które zostały wcześniej przycięte. Dojrzałe krzewy nie wymagają corocznego przycinania. Wystarczy, co kilka lat, przeprowadzić cięcie konserwujące (również w marcu). Laurowiśnia pełniąca rolę żywopłotu powinna być przycinana w kwietniu, a jeśli zależy nam na kwitnieniu, najlepiej zrobić to po jego zakończeniu, w czerwcu. Przycinanie powinno być ostrożne, aby nie uszkodzić liści, co mogłoby pogorszyć wygląd rośliny. Wskazówka: używamy ostrych narzędzi, nie przycinamy zbyt radykalnie, dezynfekujemy narzędzia i usuwamy odpadki. |
Ochrona przed chorobami i szkodnikami |
Regularne inspekcje roślin umożliwią szybkie wykrycie szkodników oraz oznak chorób. W razie wystąpienia niepokojących objawów należy podjąć odpowiednie kroki, takie jak interwencyjny oprysk lub inny zabieg ochronny. |
Laurowiśnia - choroby liści
Laurowiśnia jest narażona na różne choroby liści, z których dwie najczęściej występujące to dziurkowatość liści oraz mączniak prawdziwy.
Dziurkowatość liści laurowiśni
To specyficzna choroba liści laurowiśni, której objawy (dziurki) mogą sugerować obecność szkodnika. W rzeczywistości jest to choroba grzybowa, której głównym sprawcą jest grzyb Clasterosporium carpophillum. Wczesne objawy infekcji (ciemnobrązowe plamy z jasnozieloną obwódką na liściach) są trudne do zauważenia, ponieważ laurowiśnia jest rośliną zimozieloną, a młode liście pojawiają się wiosną.
W przypadku niewielkiego porażenia najskuteczniejszym sposobem na ograniczenie rozprzestrzeniania się dziurkowatości jest ręczne usuwanie porażonych liści. Najlepiej zrobić to natychmiast po zauważeniu pierwszych plam. Ponadto, w celu minimalizacji ryzyka infekcji, wodę należy dostarczać bezpośrednio do korzeni – nadmierna wilgotność liści sprzyja rozwojowi patogenu. Warto także unikać sadzenia laurowiśni w zacienionych miejscach.
W przypadku silnej infekcji zwalczanie dziurkowatości liści opiera się na zabiegach chemicznych. Rekomendowane są benzimidazole, strobiluryny, ditiokarbaminiany oraz preparaty miedziowe. Te ostatnie są efektywne w zwalczaniu grzybów i bakterii, ale powinny być stosowane ostrożnie w wilgotnych warunkach, aby uniknąć fitotoksyczności.
Polecane preparaty na dziurkowatość liści laurowiśni: Polyversum, Scorpion 325 SC Agrecol, Miedzian 50 WP Sumin.
Mączniak prawdziwy laurowiśni
Mączniak prawdziwy jest kolejną chorobą, która może znacząco wpłynąć na zdrowie laurowiśni. Objawia się białym, mączystym nalotem na liściach i pędach, co prowadzi do osłabienia rośliny. Głównym objawem mączniaka jest biały, mączysty nalot, który pokrywa powierzchnię liści oraz młodych pędów, ograniczając fotosyntezę i ogólny stan zdrowia rośliny.
W przypadku niewielkiego porażenia można postawić na naturalny oprysk biopreparatem Biosept Active. Jeśli ekstrakt z grejpfruta nie poradzi sobie z chorobą, wówczas należy sięgnąć po mocniejszą broń. Do walki z mączniakiem na laurowiśni można wybrać takie preparaty jak: Amistar 250 SC Sumin, Limocide 3w1 Sumin lub Magnicur Energy 840 SL Protect Garden.
Laurowiśnia - szkodniki
Najczęściej występującymi szkodnikami są mszyce, opuchlaki, miniarki oraz gąsienice motyli. Ich obecność nie tylko osłabia roślinę, ale również może prowadzić do rozwoju chorób wtórnych.
Pielęgnacja roślin, odpowiednie nawożenie, podlewanie oraz ochrona przed wilgocią to kluczowe elementy prewencji, które pomogą utrzymać laurowiśnię w dobrej kondycji i odporności na szkodniki.
Mszyce na laurowiśni
Mszyce to jedne z najczęstszych szkodników atakujących laurowiśnię. Te małe owady żerują na liściach, co prowadzi do ich deformacji oraz osłabienia rośliny. Objawy obecności mszyc obejmują skręcanie i zwijanie liści, a także powstawanie czarnego, lepkiego nalotu, znanego jako spadź, wydzielanego przez te owady.
W walce z mszycami można stosować preparaty takie jak Polysect szybko działający Naturen Substral, Mospilan 20 SP Sumin czy Karate Spray Sumin. Alternatywnie, można wypróbować domowe i naturalne sposoby na mszyce, o których piszemy w artykule https://sklepogrodniczy.pl/blog/letni-oprysk-roslin-na-mszyce
Opuchlaki na laurowiśni
Opuchlak to chrząszcz o małym, wydłużonym ciałem oraz długą szyją. Ma czarne, brunatne lub brązowe ubarwienie, a na grzbiecie posiada charakterystyczne jaśniejsze kropki i plamki Jego larwy są białe i beznogie. Wygląda niepozornie, jednak w ogrodzie sieje duże spustoszenie. Żeruje na liściach, pędach i korzeniach, co prowadzi do deformacji liści, ich żółknięcia, a także osłabienia całej rośliny. W przypadku ataku można zauważyć zniekształcone liście, wysychające pędy oraz obecność larw w glebie lub przy korzeniach. Aby zwalczać opuchlaka, warto regularnie przeglądać rośliny, usuwając chore liście oraz pędy.
W przypadku dużego nasilenia można zastosować biopreparat Opuchlak-LIMIT Agrecol zawierający pożyteczne mikroorganizmy lub Mospilan 20 SP Agrecol.
Miniarki na laurowiśni
Miniarki podczas żerowania tworzą na liściach charakterystyczne korytarze, zwane minami. Zainfekowane liście mogą brązowieć, deformować się, a w skrajnych przypadkach opadać.
Polecane preparaty na miniarki: Deltam Al Protect Garden, Karate Spray Agropak i oczywiście Mospilan 20 SP.
Gąsienice motyli na laurowiśni
Gąsienice motyli, w szczególności ćmy bukszpanowej, mogą wyrządzać poważne szkody laurowiśni. Te gąsienice żerują na liściach, co prowadzi do ich zniekształcania i opadania. Po ich wykryciu należy jak najszybciej zastosować odpowiednie środki owadobójcze.
Skuteczne preparaty to: NeemAzal -T/S Agropak, Lepinox Plus Sumin, Mospilan 20 SP Sumi Agro.
Podsumowanie pielęgnacji laurowiśni
Laurowiśnia to wspaniały wybór dla tych, którzy marzą o szybkim i gęstym żywopłocie. Roślina nie tylko pięknie się prezentuje, ale też jest łatwa w rozmnażaniu, co pozwala szybko powiększyć ogród o kolejne krzewy. Warto jednak pamiętać, że laurowiśnia potrzebuje uwagi – regularne podlewanie, przycinanie i ochrona przed mrozem to klucz do jej zdrowego rozwoju. Aby zachować jej urok i dobrą kondycję, należy też zadbać o zabezpieczenie przed chorobami i szkodnikami.